سفرنامه تور تنگه رغز مورخ 1398/05/08 الی 11

سفرنامه تور تنگه رغز
مورخ: 1398/05/08 الی 11
راهنما: محمد مهدی امینی زاده


آموخته ام
زندگی همیشه عالی و کامل نیست!!
اما همیشه همانی است که تو میسازی...
پس آنرا به یاد ماندنی بساز

نزدیک به نیمه شب سه شنبه است .بر خلاف رسم سفرهای البرز من ، تاخیر و شیرینی در کار نیست . ذوق این سفر همه را ساعتی زودتر به محل حرکت کشانده به حدی که من شاهد بودم سینا زودتر از بقیه همسفران کنار پیاده رو منتظر بود .
از چهره های شاخصی چون آقای سعیدی گرامی و پویا ملاحسنی عزیز و همسفران قدیمی چون محمد رضا یونسیان و مرتضی رضایی میتوانی حدس بزنی سفر مهمی باید باشد . دره ای زیبا خفته در انتهای رشته کوه زاگرس ، عروس دره های ایران ، رغز .....
بالاخره زمان موعود فرا رسید و بیست و پنج نفر پس از چندین برنامه مختلف در کنار هم قرار گرفتند و هر کدام از این افراد سرگذشتی مخصوص به خود داشتند .
برق چشمهابه وضوح دیده میشد و دل در دل همسفران نبود . بعضی از خانواده ها به بدرقه آمده بودند ولی معلوم‌نبود که از ذوق بود یا از نگرانی ...
حرکت شبانه زمان مناسبی برای استراحت بود چرا که راهی طولانی در پیش داشتیم راهی به درازای هزار و دویست کیلومتر که هجده ساعت زمان می برد .
به راستی که برای دیدن مکانهای زیبا و‌جذاب مسیرهای طولانی را باید پیمود و همسفران از ذوق تنگه رغز ، سختی راه را به جان خریدند و پس از گذشتن از کنار رشته کوه زاگرس و کویر پهناور به جایی رسیدیم که تا خلیج همیشه فارس ساعتی بیشتر نمانده بود ..!
اندازه کردن لباسهای مخصوص دره نوردی روی بدن بخش مهمی از ماجرای دره نوردیست که ساعتی را به خود اختصاص داد و سپس شام و بعد از آن حرکت شبانه به سمت ارتفاعات سرچشمه تنگه انجام شد .
نیسان سواریی معمولا در تورها اول صبح انجام میشود و در مسیرهای جنگلی اما این بار در مسیر کوهستانی خشن و زیر آسمان پر از ستاره بود و اینقدر نزدیک و واضح به نظر می آمدند که میتوانستی دستی در کهکشان راه شیری ببری و یکی را نشان کنی .
زیبایی آسمان پر ستاره در کنار طنز های نمکین همسفران و‌مخصوصا مرتضی در مورد هشت فرود #8 ، مسیرمان را کوتاه تر و ملایم تر جلوه داد و به اقامتگاه سرچشمه رسیدیم .
دوباره نیمه شب است و بیست و‌چهار ساعت از زمان حرکت گذشته و ما هنوز سرشار از ذوق و کمی هم خستگی به تنگه نرسیده ایم . فردا روز سختی خواهد بود پس چاره ای جز استراحت زیر گنبد پرستاره نیست و ‌دمی را با خود تنها کردیم.


صبح زود بیدار باش زدیم و تا ابتدای مسیر کوهنوردی دوباره نیسان سواری کردیم .
پیمایش صبح زود هم حس و حال خاصی داشت . هر از گاهی توقف و جرعه ای آب باعث میشد که سختی مسیر کم شود و همچنان داستان های جدیدی از هشت 8 از همسفران اختراع میشد که در نوع خودش شنیدنی بود و جذاب !!
بعد از ساعاتی بالاخره به ابتدای تنگه رسیدیم و صبحانه خوردیم و‌تجهیزات بر تن آماده ورود به تنگه شدیم ....


سلام رغز زیبا ...
تنگه ای زیبا و وهم انگیز و البته از قضا خیلی شلوغ . گروههای متعددی در حال آماده شدن برای ورود به تنگه بودند برخی مشغول عکس و برخی مشغول تمرین فرود . اما گروه البرز من با آمادگی کامل و روحیه ای قوی وارد تنگه شد .
عبور از گذرگاههای باریک و اولین حوضچه !!!


ارتفاع پرش حدود چهار تا پنج متر و در ابتدا کمی تردید و‌مکث ایجاد شد ،
و به قول کریستف کلمب تا زمانیکه شهامت جدا شدن از ساحل را نداشته باشید موفق به عبور از اقیانوس نخواهید شد.


بالاخره همه همسفران یکدل شدند و پریدند و اولین مزدشان آب خنک و حوضچه ای زلال و کاهش استرس شد .




بعد از اولین پرش تقریبا اوضاع عادی شد و همگی خود را برای پنجاه و چهار پرش بعدی آماده میکردند .
اما اولین فرود خیلی جذابیت نداشت چرا که فرودهای طولانی تر را با همسفران تجربه کرده بودیم ولی هنگامی که آب و آبشار هم به ماجرا اضافه شد و ارتفاع هم به یاری آمد و پایین آبشار هم حوضچه آب عمیق منتظر بود میتوانستی این گردهمایی را یک چالش قابل توجه محسوب کنی تازه همه اینها یک طرف و باز کردن پیچ کارابین و رها کردن طناب از داخل آن در زیر آبشار و داخل حوضچه به صورت معلق یک طرف دیگر ، که گاهی این موفقیت حاصل نمیشد و شدت آبشار همچون بوی گل چنان مست میکرد که هشت #8 از دست می رفت .




با این احوالات وقتی خبر گروه پرتوان البرز من در کل تنگه پیچید و از ما به عنوان یک گروه حرفه ای و سریع نام بردند خستگی از تنمان به در شد و انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر گرفتیم.


فرود های دقیق خانم دقیقیان و دست به طناب شدن با انگیزه سعیده ، قدم زدن های محکم فرشته روی آبشار ، کنترل سرعت آزاده روی طناب ، و صلابت مهنا در هنگام فرود و قدم زدن پرغرور لیلا و سیروس در مسیرها ، آرامش مرضیه وسط آبشار و سرعت مثال زدنی مونا در فرود ها و شوق سارا درهر فرود و شیطنت و شادی فاطمه روی طناب و پایداری و کنترل آویشه در فرود و صبوری ندا در مواجهه با آبشارهای بلند ، صمیمیت رضا ، آرامش و تفکر اعلا ، شادی و انرژی خوب دانیال و سعید ، پرش های آرش و شیرجه های سینا ، جدیت و تلاش محمد رضا و ثبت همه لحظات با همت مرتضی و پشتیبانی وحید سعیدی و پویای عزیز و حضور پر صلابت و انگیزه بخش محمد رضا یادگاری همگی باهم رغز را زیباتر جلوه داد.






همه اینها با فرود از آخرین آبشار ( وداع) و شنا در حوضچه قلب رنگ خاطره بر خود گرفت و غرور و شادی و عظمت این حس خوب ماندگار شد و خاطرات هشت 8# همچنان در مسیر برگشت هم ادامه داشت و حتی بازدید از دریاچه نمک مهارلوی زیبا هم نتوانست لحظه ای ذهن همسفران را از ماجراهای هشت 8# دور کند و از نیمه های جمعه شب گذشته بود که با خاطرات شیرینمان به خانه رسیدیم و سفر هرگز "پايان ندارد...






فقط مسافران هستند
كه به پايان می رسند
زندگی یک سفر بی نظیر و بی انتهاست
که به ما فرصت داده شده
. از همه همسفران عزیز و صبورم کمال تشکر را دارم و مایه مباحات و غرور من شدید و از آقای سعیدی گرامی و پویای عزیز به خاطر همه پشتیبانی ها ممنونم و از دوست قدیمی محمد رضا یادگاری عزیز که لحظه به لحظه در کنار هم و به کمک هم نظاره گر تولید خاطرات بودیم سپاسگزارم.
محمد مهدی امینی زاده
مرداد ۹۸