سفرنامه تور نئور به سوباتان مورخ 23 الی 94/2/26

سفرنامه تور نئور به سوباتان
مورخ 23 الی 94/2/26
راهنما: پویا ملاحسنی


پنهان شده ميان كوه و ابر با دامني رنگارنگ از هزار گل بهاري ... سوباتان حسن ختام سفرهاي ما در عروس ماههاي سال ارديبهشت شد.
عصر روز چهارشنبه سفر ما از تهران آغاز شد و دوستان كرجي رو هم سوار كرديم و خوشحال و خندان به سمت جاده زنجان اردبيل حركت كرديم. مثل هميشه معارفه اي پر شور و حرارت انجام شد و بعد از اون توقفي براي شام و خاموشي و تاريكي و جاده و شب زنده داري پا به پاي كاپيتان.... !59
حال و هواى جاده توى شب و كنار دست كاپيتان نشستن و گپ زدن و چاي خوردن و خوردن...

خيلي زود به بودالالو رسيديم از مسير اصلي منحرف شديم تا به درياچه نئور برسيم. جاده باريك و پر پيچ و خم بود توى تاريكي شب وهم انگيزتر هم شده بود. خلاصه بعد از كلي سلام و صلوات انعكاس نور ماه رو روى سطح درياچه ديديم و خوشحال از اينكه جاده هراسناك به انتها رسيده. هوا هنوز تاريك بود و باد بصورت بيرحمانه اي ميوزيد و سرماي صبحگاهي رو دو چندان ميكرد.
در انتظار نيسان بوديم تا وسيله هارو بار بزنه و به سمت سوباتان ببره. انتظار خيلي زود به سر رسيد ....

كنار درياچه رفتيم و هم زمان از طلوع آفتاب از پشت كوههاي تالش لذت ميبرديم.
آتشي جانانه و چاي هيزمي و صبحانه اي مفصل كرختي و سرما رو از تنمون بيرون اورد و هوا هم كاملا روشن شد.






عكس و بازي و حيرت ...راهنماهاي محلي ما وحيد و شيرزاد هم با دو اسب از راه رسيدند و لحظه ي شروع ماراتن نئور به سوباتان آغاز شد. همه با عزمي جزم و لبي خندان شروع كرديم به دور زدن درياچه و بالا رفتن از مسير كوهستاني...







پرواز و آواز چكاوك ها و ديدن دو آنقوت زيبا كنار درياچه و آبچليك تنهايي كه با عجله در حال پيمايش خط ساحلي بود انگار ميخواستند مارو وسوسه كنند تا حركتمون رو به تاخير بندازيم ... !14

از پيچ و خم ها يكي بعد از ديگري ميگذشتيم براي آخرين بار هم برگشتيم و از لابه لاي كوهها و تپه ها به نئور نگاه كرديم و وداع گفتيم .. كم كم ارتفاع ميگرفتيم و لكه هاي برفي كوهستان بزرگتر و نزديكتر ميشدند. ما در قلب كوهستان بوديم و ميديديم چطور زندگي از اينجا جريان پيدا ميكنه و خودش رو به پايين ترين دامنه ها و دره ها ميرسونه....



گل هاي زرد و ابي خيلي زود به استقبالمون اومدند و ورود ما به قلمرو بكر و بي نظيرشون رو خوشامد گفتند.



چمنزار بي انتها با سايه روشني از گل هاي رنگارنگ، جوى هايي كه از زير برف چال ها روان شده بودند ، قله هاي صخره اي و برف گرفته و آسماني آبي و ابرهاي هراس انگيز و بادي كه با تلاش فراوان بي رحمانه ميوزيد.







بالاخره به شيب آخر راه رسيديم و كم كم از شدت و سوز هوا كاسته شد و ما وارد اب و هواي خزري شديم... در دور دست اقيانوسي از مه بي عجله به اسقبال ما ميومد. !29



در مسير بايد از روي برف ها رد ميشديم كه باعث شد خيلي از هسفرها سرسره بازي روى برف توي ارديبشت ماه رو تجربه كنند.









بالاخره به محل صرف ناهار كنار يك چشمه رسيديم و بساط ناهار رو پهن كرديم..همه بعد از ناهار روى چمن ها درازي كشيديم و خوابي مثال نزدني رو تجربه كرديم.



شيب به سمت سوباتان شده بود و كل مسير سر پاييني ... !2
از چند دره و تپه هم گذشتيم تا بالاخره از دور كلبه هاي رنگارنگ سوباتان پيدا شدند مه هم انگار كه فهميده كمي دير كرده با سرعتي بيشتر به استقبالمون اومد و خيلي زود ما رو در آغوش گرفت...













خلاصه پياده روى حماسي ما بالاخره به پايان رسيد و چاي آويشن و بخاري هيزمي در انتظار ما بودند.
استراحت كرديم و شام خوشمزه اي نوش جان كرديم و به سرعت همه در خوابي عميق فرو رفتيم... !60

صبح روز بعد اقاي شيرزاد ميزبان مهربان و با صفاي ما صبحانه مفصلي ترتيب داد و بعد از اون سوار نيسان شديم و به سمت آبشار ورزان حركت كرديم.












كوهستان صخره اي و آبشاري كه بي مهابا فرياد ميكشيد.... از لحظه شروع پياده روى بارون و تگرگ زيبايي شروع به باريدن گرفت... رقص بي نظير طبيعت و عشق بازي و زمين و آسمون رو اينجا ميشد ديد....



دوباره به خونه برگشتيم و مرغ شكم پر با طنازي بسيار در انتظار ما بود...

بارون همچنان ميباريد ولي ما با اراده فراوان آماده رفتن به ساري داش شديم و ميثم هم با هنر فراوان از سفره هاي گل گلي براي همسفرها پانچو درست كرد ....





از بيد پشت گذشتيم و به سنگ پشته رسيديم در حين راه خواهر هاي وحيد رو هم كه لاي درختچه ها در حال بازي بودند رو ديديم ...



گوسفندهاي فشن سوباتان هم همه جا در كنار ما بودند.



به بلنداي ساري داش رسيديم و منظره بي نظير جنگل و كوهستان و ييلاق رو در سكوت به نظاره نشستيم..






قبل از اينكه شلوغ بشه دوباره به حركتمون ادامه داديم و گنج خانه رو هم از دور نگاهي كرديم يك خرگوش هم قسمتي از مسير ما رو همراهي كرد ديگه داشت تاريك ميشد و دل ها گشنه ، پياده به سمت بازار رفتيم و كباب هاي خوشمزه رو به دندان كشيديم... !5





قبل از خواب شب نشيني با صفايي داشتيم...

صبح روز اخر سفر باز صبحانه اي بي نظير ( كره، پنير ، عسل، نيمرو، شير محلي)
نوش جان كرديم و سر حال و قبراغ پشت وانت ها پريديم و به سمت تالش حركت كرديم ...





گله هاي اسب، جنگل انبوه. اسمان باز، افتاب زر و چايي اي كه در قهوه خانه جنگلي بين راه خوديم....



به انتهاي نيسان سوارى رسيديم و اقاي بيگدلي هم از راه رسيد...
به سمت صومعه سرا حركت كرديم تا ناهار رو اونجا باشيم، همه بيهوش بودند...
چند مسابقه و بازي و سرگرمي ...
تا اينكه به كرج رسيديم و خداحافظي و اميد به ديداري دوباره.... !24

سفر که میروی، دل به راه زده ای... دل همسفرت که دریا باشد، کشتی آرامشی...