یکی از ویژگی‌های آسباد‌های ایران این است که برخلاف آسیاب‌های اروپایی که محوری عمودی داشته اند اینها محوری افقی دارند و با نیروی باد حرکت می‌کنند.منطقه سیستان و خراسان جنوبی محل وزش باد‌های ۱۲۰روزه سیستان است؛ باد هایی که می‌تواند به عنوان عنصری ویران کننده تلقی شود. با وجود این ایرانیان قدیم آسیاب‌های بادی نهبندان را در مسیر این باد‌ها ساختند.باد‌های ۱۲۰ روزه سیستان در دوره گرم سال و معمولاً در بازه اواسط اردیبهشت تا اوایل پاییز و معمولاً بیش از ۱۲۰ روز می‌وزد. معمولاً اوایل خرداد تا اوایل پاییز این باد‌ها قدرت و شدت بیشتری دارند. منشأ باد‌های ۱۲۰ روزه که در اصطلاح محلی به بادکوه معروف است، ارتفاعات پربرف کوه بابا در هندوکش می‌باشد. وجود باد‌های شدید از یک طرف و نبود آب از طرف دیگر باعث رونق آسیاب‌های بادی در شرق ایران زمین بوده وباعث اهمیت آن شده است.
بنای آسباد از ساده‌‌ترین مصالح شامل خشت و گل و چوب ساخته شده و ساختمان آن از دو طبقه اصلی تشکیل شده است. طبقه همکف سالن اصلی آسباد است و محل قرار گرفتن سنگ بزرگ و مدور آسیاب است و کار اصلی آسیاب غلات در این بخش انجام می‌شود. از این طبقه جهت انبار غلات هم استفاده می‌شود.طبقه دوم همان پشت بام آسباد محسوب می‌شود و در آن پره‌ها و تیرک‌های متصل به آن قرار گرفته است پره‌های آسیاب از چوب ساخته شده است و سبک است تا به راحتی حرکت کرده و بتواند سنگ بزرگ طبقه زیرین را به حرکت در آورد. در مناطق گرمسیری‌تر جنس پره‌ها متفاوت است. در آسباد خوانشرف نهبندان برای پره‌ها از شاخه‌های نخل استفاده شده است.آسباد‌ها معمولاً در کنار هم و متصل به یکدیگر ساخته می‌شوند تا در برابر باد‌های ۱۲۰ روزه مقاوم بمانند. قرار گرفتن در ورودی آسباد، پشت به جهت باد نکته جالب در معماری آسباد است که نشان دهنده‌ی توجه به تمام زوایای یک معماری خاص دارد. ساخت آسیاب های بادی افزون بر کارآمد بودن یکی از نشانه های هوشمندی بشر در استفاده مناسب از طبیعت نیز بوده است.
