این دهانه بالای دیواره‌ای به ارتفاع ۸ متر واقع شده که برای ورود به غار بایستی حدود ۸ متر اولیه را با طناب به پایین رفت. غار کهک از تعدادی سکوی بزرگ متوالی تشکیل شده که هر کدام به وسیله یک پرتگاه ۱۰ تا ۲۰ متری، از یکدیگر جدا می‌شوند. این پرتگاه‌ها در زمان‌های بسیار دور در اثر ریزش عظیمی که در داخل غار رخ داده‌، به‌وجود آمده‌اند. در داخل غار دالان و دهلیز فرعی وجود ندارد. مسیر بازدید غار به علت وجود لایه‌ای از خاک رس، مرطوب و لغزنده است. نکته‌ای که در پیمایش این غار حائز اهمیت است، وجود دو چاه عمیق در نیمه نخست مسیر است که در صورت بی‌دقتی و عدم مهارت، احتمال سقوط به داخل آن‌ها وجود دارد. پس از بازدید از تالارهای اصلی و بزرگ غار و عبور از مسیر های زیبا و شگفت انگیز می توان به وسیله طناب حمایت و وسایل فنی دیواره ۱۰ متری انتهای غار را بصورت تراورسی به سمت راست صعود کرده و از مسیر تونلی بسیار تنگ و باریک و بصورت درازکش به تالارهای انتهایی غار دست یافت. بلندی بعضی از ستون‌های آهکی غار کهک در حدود ۱۴ متر است که جزء بلندترین ستون‌های غارهای آهکی ایران است، با طی مسیر ۲۵۰ متری، تالار غار به پایان رسیده و گودالی از آب زلال واقع در دخمه‌ای پوشیده از چکنده‌های مرمرین و بلورین به چشم می‌خورد. این گودال عمیق‌ترین نقطه غار است و ۸۰ متر پایین‌تر از دهانه غار قرار دارد. مسیر غار پس از گودال آب در جهت عکس و به طرف بالا، به طول ۱۰۰ متر امتداد می‌یابد و غار به انتها می‌رسد. غار کهک ۳۵۰ متر طول دارد.غار کهک از نظر وسعت از غارهای متوسط ایران است اما به دلیل برخورداری از غارسنگ‌های عجیب، پرتگاه‌های فراوان، آبشارسنگ‌های بلند و چکیده‌های رنگارنگ و عظیم‌الجثه، یکی از منحصربه‌فردترین غارهای ایران است.