جاذبه دیدنی شیخ احمد جامی
این جاذبه دیدنی تقریبا متعلق به ۸۰۰ سال پیش است. آرامگاه شیخ احمد جامی فقط آرامگاه نیست، بلکه مجموعهای است از ایوان، گنبدخانه، گنبد سفید، مسجد کرمانی، مدرسه امیر جلالالدین فیروزشاهی، مسجد عتیق، مقبره شیخ احمد جامی و مسجد جامع نو نیز می باشد. بخش های الحاقی این جاذبه دیدنی آبانبار، مسجد زیرزمینی و قبرهایی در نزدیکی مقبره شیخ احمد جامی می باشند.منظره مقبره و آرامگاه شیخ احمد جامی بسیار زیباست. دور این فضا حصاری از سنگ مرمر سفید و سیاه کشیده شده و داخلش یک درخت بزرگ پسته قرار دارد که زیر سایهاش دو سنگ افقی و عمودی به چشم میخورند. یکی از این سنگها بالای سر شیخ احمد قرار گرفته و دیگری در قسمت پایین نصب شده که کتیبه دارد.ساخت ایوان در سال ۷۲۰ هجری قمری به پایان رسیده است. از نظر برخی باستانشناسان، طرحهایی بهکاررفته در این ایوان، شباهت زیادی به سردر مساجد دوره ایلخانی دارد و تا حدی هم یادآور مسجد جامع یزد و اشترجان است. البته بهجای دو مناره مرتفع که در معماری ایلخانی دیده میشود، از دو گلدسته زیبا استفاده شده است.تزیینات ایوان آرامگاه شیخ احمد جامی در طی زمان دچار تغییراتی شده است، برای مثال کاشیهایی بهرنگ سفید و نقرهای و لاجوردی در دوره تیموری اضافه شدهاند یا کاشیهایی با نقوش متنوع در دوره صفویه. از دیگر نکتههای جالب درباره این ایوان، نقش دو اژدها در لچکی سردر آن است که در دوره مغول بسیار رایج بوده است.گنبدخانه در سال ۶۳۳ هجری قمری روی شالوده خانقاهی ساخته شد و خود شیخ آن را بنا کرد. گنبدخانه در امتداد ایوان قرار دارد و در گذشته منفرد بوده اما اکنون به بیرون دید ندارد، زیرا از چهار سو محاصره شده است.آرامگاه شیخ احمد جامی چهار سهکنج، دو اتاق، چهار طاق هشتضلعی و سه ورودی دارد. گنبدخانه در دو مرحله ساخته شده است، ابتدا ملک رکنالدین کرت شروع به ساختن آن کرد اما پس از مدتی این کار رها شد تا اینکه ابوالحسن محمد کرت ساختش را بهدست گرفت.