سفرنامه تور 2.5 روزه جنگل ابر مورخ 12 الی 94/3/14

سفرنامه تور 2.5 روزه جنگل ابر
مورخ 12 الی 94/3/14
راهنما: محسن کاظمی

سفر به جنگل رویایی ابر آرزوی دیرین بسیاری از ما بوده و هست. دیدن دریای آرام ابرها که آهسته آهسته تمام صحنه جنگل را فرا میگیرد, صحنه ای است که در کمتر نقطه ای از دنیا اتفاق میافتد.

سفر ما سه شنبه ساعت حدود 11 شب از میدان سپاه آغاز شد که همه همسفران به موقع آمدن فقط وحید خان بود که چون در دقیقه نود تصمیم به آمدن گرفت یه کم دیر به جمع ما پیوست.

مراسم معارفه بعد پیوستن دو دوست از تهران به جمع ما اجرا شد. سپس کاپیتان رامین عزیز چراغ های داخل ماشین رو خاموش کرد تا همسفران شبی آروم رو آغاز کنند و با خوابی خوش خود را برای شروعی شاد مهیا کنند.

صبح زود حدود ساعت 7 به روستای ابر رسیدیم و میهمان خانواده مهربان آشوری شدیم در خانه ای با صفا و قدیمی که در و دیوار و حیاط و درختانش پر بوود از ناگفته ها. صبحانه را همسفران صرف کردند.







و آماده شدیم که مسیر خاکی تا جنگل ابر رو با دو تا مینی بوس بنز طی کنیم. هر چه شیب جاده را پشت سر میگذاشتیم از منطقه نیمه بیابانی کاسته و به منطقه جنگلی بیشتر وارد میشدیم. تا اینکه بالاخره وارد جنگلهای هیرکانی که قدیمی ترین گونه های گیاهی را از زمان عصر یخبندان در خود دارد، شدیم.







درخت های بلوط سر به فلک کشیده با تنه های نیرومند, زیر یکی از این درختان زیر انداز پهن شد



و آماده پیاده روی در 2ساعته ای شدیم که در آن از دل جنگل گذشتیم و به ارتفاعات رسیدیم و کوه بسیار زیبای قلعه مارون و دور نمای کوه شاهوار نمایان بود.


















و همچنین دشت گرگان و علی آباد کتول. البته سکوتی دلنشین در دل جنگل هم خود انرژی دو چندانی به ما بخشید.



محسن خان آشوری از لیدرهای محلی هم در طول مسیر کلی اطلاعات در اختیارمون گذاشت.

دیگه وقت برگشت و صرف ناهار بود بعد از ناهار هم کلی بازی وسطی و طناب کشی و البته با تلاش آقای توانا تاب بازی هم انجام شد.










حدود ساعت 5 به دره ای که مشرف به نقطه ورود ابرها بود رفتیم لیدر محلی از ابتدای صبح گفته بود که امکان وقوع پدیده ابر در دره بعلت گرمای هوا کم هست و همسفران هم با نذر و نیاز از خدا خواسته بودند که بتونند این پدیده رو ببینند.

در بالای دره ابتدا مه رقیقی آمد و بعد از دقایقی رود ابرهای سفید و زیبا به دره جاری شد و دره را سفید پوش کرد و همه همسفران بسیار شاد از دیدن این منظره ناخودآگاه زمزمه ترانه ای ایران ای مرز پر گهر را سر دادند.



















به روستا برگشتیم و بعد از خوردن عدس پلو دیگه نایی برای کسی نمانده بود. یه دور همی در حیاط با صفا و لذت تجربه خواب در خانه ایی روستایی.

صبح فردا خیلی زود صبحانه صرف شد و کوله بار بسته و حرکت به سوی خرقان رو آغاز کردیم مقبره عارف نامی ابوالحسن خرقانی را دیدیم.

سپس به سمت بسطام و مجموعه بایزید بسطامی حرکت کردیم. در محوطه آرامگاه خانم ها میبایست چادر به سر میکردند که این منجر به گرفتن چند عکس نوستالژیک شد و سپس آقای متحدی از رمز و راز آرامگاه و مسجد و محراب که از دوران سلجوقی تا ایلخانی و صفوی بنا در آن بود گفت و با یه انرژِی خیلی خوب و خرید سوغات سوار رخش آقا رامین شدیم.













ناهار رو در رستوران زیتون دامغان صرف کردیم. !40

در راه بازگشت هم با بازی پانتومیم و انتخاب های سخت برای بازی کردن و انجام مسابقه های مختلف و دادن کادو به همسفران و البته داوران اوقات خوشی رو گذروندیم.

که البته تو یکی از مسابقات بنا به نظر اکثر داوران امیر علی کوچکترین همسفرمون توانست مقام اول رو کسب کنه.



ساعت حدود 8:30 شب به میدان سپاه رسیدیم و سفری دیگر به اتمام رسید در این میان دوستی های جدیدی شکل گرفت و البته که از کمکهای بسیار دلسوزانه لادن خانوم در طول مدت این سفر بهره مند بودیم و همچین وحید خان که هم فیلم بردار گروه بودن و هم در توضیحات بسیار لطف نمودن، تشکر میکنم.

در پناه حق !24