سفرنامه تور 2 روزه لاله های واژگون کوهرنگ مورخ 30 الی 97/1/31

سفرنامه تور 2 روزه لاله های واژگون کوهرنگ
مورخ 30 الی 97/1/31
راهنما: پویا ملاحسنی


بفرمود پس تا سیاوش را مر آن شاه بی کین و خاموش را
که این را به جایی بریدش که کس نباشد ورا یار و فریاد رس
سرش را ببرید یک سر به تن تنش کرگسان را بپوشد کفن
بباید که که خون سیاوش زمین نبوید نروید گیا روز کین
چو سرو سیاوش نگونسار دید سراپرده دشت خونسار دید
بیفکند ز اندوه سر را نگون بشد زان سپس لاله واژگون

باز هم بهار زیبا شروع به رنگ آمیزی زمین کرد و پرنده های نغمه خوان و سرخوش دامن کوهستان ها را پر از موسیقی کردند...
کوهستان پر گل شد و زمان روییدن لاله واژگون، زیبای غمزده ی زاگرس از راه رسید...
ما هم با همسفران البرزمن به مانند هر سال شال و کلاه کردیم تا به دیدار دشت های فراخ لاله واژگون برویم...
صبح هنگام در تاریکی کامل سفر ما آغاز شد... تا صبحانه چشم ها را بستیم و سعی کردیم تا ادامه ی خواب شیرینمون رو ببینیم....
در رستوران مارال ستاره دلی از عزا در اوردیم و راه رو به سمت شهر زیبای چلگرد ادامه دادیم...
معارفه مثل همیشه ما رو باهم آشناتر کرد ... از شهرهای کوچک و بزرگ یک به یک گذشتیم تا به سرچشمه زاینده رود چشمه دیمه رسیدیم...



جوشش آب از دل زمین و سرآغاز زاینده رود دیدنی بود. ولی... به مقدار قابل توجهی از حجم آب کاسته شده بود ... و باز هم کابوس واقعی بی آبی فکر ما را مشغول خودش کرد... گشتیم و دیدیم و عکس ها را به یادگار گرفتیم و راهی دشت لاله های واژگون شدیم....


منظره کوهستان برفی و دشتی فراخ و سرخ و زیبا حال آدم رو حسابی خوب میکرد...به میان دشت رفتیم و از نزدیک سلامی به لاله های اندوهگین ایران زمین کردیم.. اینجا بود که یاد شعر سیاوش کسرایی افتادم...
آسمان باز
آفتاب زر
باغ های گل
دشت های بی در و پیکر
سر برون آوردن گل از میان خاک
تاب نرم رقص ماهی در بلور آّب.... آری آری زندگی زیباست زندگی اتشگهی دیرنده پا برجاست گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست...
در میان دشت نشستیم و سکوت کردیم.... آواز پرنده ها از دور و زنبورها از نزدیک و بادی که با موهای ما بازیگوشی میکرد ... .
























آفتاب هنوز غروب نکرده بود که به هتل زیبای کینو رفتیم تا استراحت کنیم .. دمنوش آویشن هم شبمون رو پر از عطر کوهستان کرده بود ... .





صبح روز دوم سر حال و غبراق صبحانه مفصلی نوش جان کردیم ... .





و به سمت آبشار شیخ علی خان حرکت کردیم... آبشار مثل همیشه زیبا و هوس انگیز بود فقط باز هم کم آبی ردی از خودش به جا گذاشته بود....


از ابشار سوار مینی بوس های محلی شدیم و به سمت سرچشمه کوهرنگ قلب کوهستان زرد کوه حرکت کردیم....هر چی از زیبایی های این چشمه ی پر آب کوهستانی بگم کم گفتم.... آب فراوانی که از دل زاگرس جاری میشه تا بعد از پیچ و خم های بسیار به زاینده رود بریزه..... محلی ها هم آنجا بودند و میگفتند که حال چشمه خرابه و خیلی کم آب شده.....
از سرچشمه ی کوهرنگ به سمت هتل زردکوه رفتیم تا ناهار خوشمزه ماهی قزا الا نوش جان کنیم.. جای همه خالی که واقعا چسبید....






خرید سوغات هم که قسمت اصلی برنامه ما بود و بعد از ان بازدید از تونل کوهرگ که آب سرچشمه کوهرنگ رو به سمت زاینده رود منحرف میکنه.. منظره شهر چلگرد از اون بالا دیدنی بود...
دیگه زمان برگشتن بود.. با کلی سوغاتی و خریدهای خوب راهی تهران و کرج شدیم...
در راه برگشت هم دو گروه کنگر و کرفس کوهی حسابی با هم بازی کردند و مسابقه دادند که پر از هیجان و حال خوب بود...
ساعت از دوازده شب گذشته بود که به کرج رسیدیم و سفر خاطره انگیز ما به پایان رسید...
به امید دیدار در سفرهای بی پایان آینده ... .