این پل به طول ۱۷۸ متر و ارتفاع ۲۴ متر و طول حدود ۲۳۰ متر، که در حال حاضر دارای شش چشمه طاق می باشد. بر اساس نظریات مختلف، وجه تسمیه نام این پل برگرفته از گومیشه یعنی محل پرورش گاو است. بعضی بر این باورند که گاومیش نر در قدیم جفت خود را گم می کند و در پی یافتن آن تمامی دره ها و غارها را در هم می نوردد و سرانجام آن را در غاری در این محدوده می یابد، از آن پس این منطقه را گاو میشو نامیده اند.
باستان‌شناسان معتقدند یکی از دهانه‌های پل پس از عقب‌نشینی سپاه ایران در جنگ با اعراب برای جلوگیری از نفوذ عرب‌ها تخریب شده، هم اکنون فقط یک چشمه سالم باقی مانده است.
از لحاظ ساختاری پلی فنی و پیچیده با پایه هایی مدور و قطور از روی هم چیدن سنگ های بزرگ و تاقهای از آجر به ابعاد ۲۰ در ۲۵سانتی متر ساخته شده است. در دالان ستون میانی پله هایی وجود دارد که نشان می دهد گاومیشان علاوه بر پل ارتباطی به عنوان سرپناه نیز مورد استفاده مردمان منطقه بوده است.
در دوره قاجاریه این پل توسط والیان پشتکوه مرمت و بازسازی شد.