سفرنامه تور ایلام مورخ 2 الی 96/1/5

سفرنامه تور ایلام
مورخ 2 الی 96/1/5
راهنما: پویا ملاحسنی


بهار از راه رسید ...
با ناز و عشوه ای فراوان هم رسید... آهسته آهسته و رقص کنان...
زمستان هم قصد رفتن نداشت...
ما ولی بی صبرتر از این حرف ها بودیم و منتظر ننشستیم و کوله ها رو به دوش انداختیم و خودمون به استقبال بهار رفتیم و کجا بهتر از ایلام زیبا و ستودنی...

دومین روز از بهار بود که راهی جاده شدیم همسفرهای قدیمی و جدید با خنده و شادی به گپ و گفتگو پرداختند و با معارفه هم که بیشتر با هم رفیق شدند و خانواده البرزمن مثل همیشه با یکدلی و یکرنگی مسیر طولانی جاده رو با گرمای جمعشون کوچک و کوچکتر می کردند ...
از گردنه های توره و شازند و چالان چولان گذشتیم... زمستون هنوز با سماجت در اینجا ها در جریان بود... ناهار رو در خرم آباد نوش جان کردیم و به سمت پلدختر حرکت کردیم.
زاگرس سرکش و رام نشدنی با دره ها و صخره های بی نظیرش و رود کشکان که خروشان تر از همیشه در جریان بود و نوای آهنگی لا لا لا لالالا لای ... حس خوب سفر رو دو چندان می کرد...
از تپه ماهورها گذشتیم و بالاخره به پل زیبا و بزرگ گاومیشان رسیدیم...
زمین سبز بود و آسمان آبی و رود در جریان...







نشستیم و خلوت کردیم و به نجوای آب گوش سپردیم... صدای قدم های تاریخ رو روی پل باستانی احساس می کردیم...




بالاخره به هتل ماداکتو در دره شهر رسیدیم و شب رو با کمی کباب و جگر سپری کردیم... صبح روز بعد از آسمان آبی خبری نبود و ابرهای پررنگ با بارونی زیبا در حال جولان بودند... ولی ما با عزمی جزم راهی تنگه بهرام چوبین شدیم و با نم نم بارون از طبیعت دوچندان لذت بریدم...



بعد از تنگه بهرام چوبین به سمت شهر باستانی سیمره رفتیم و در بین سبزه زار و خرابه ها قدم زدیم و در سکوت ویرانه ها به دنبال هیاهوی گذشته ها می گشتیم... وقت ناهار شد و دل کندن از شهر زیبای سیمره، پس به راه افتادیم تا بعد از ناهار و کمی ماشین سواری از یکی از زیباترین مناطق زاگرس یعنی تنگه رازیانه بازدید کنیم...






انگار که این تنگه خجالتی هستش. خودش رو تا اونجا که تونسته قایم کرده شاید هم میترسه که نزدیک بشیم چون میدونه که در عین زیبایی چقدر خطرناک و بی رحمه.... صدای خروشان آب در دل تنگه وهم انگیز بود و زیبا. حس ترسناک دلچسبی داشت... از پل روی تنگه رد شدیم و به سمت دیگه دره رفتیم... زیبایی های طبیعت پایان ندارد. شاید بهتره بگم زیبایی های جهان هستی...
از تنگه رازیانه دل کندیم و به سمت ایلام رفتیم. گشتی توی بازارچه عشایری زدیم و چای و بژیِ برساق نوش جان کردیم...

صبح روز سوم آسمان آبی بود و پر از لکه های سفید ابر... طبیعت مجنون شده بود و هر لحظه یک رنگی به خودش می گرفت... از کاخ والی و فلحتی بازدید کردیم و بعد از ناهار راهی تنگه زینگان شدیم...






ابرهای سیاه از دور خودنمایی می کردند ولی هنوز هوا گرم بود و از بارون خبری نبود پس با سرعت زیاد سوار نیسان های آبی آسمانی شدیم و از رود و تنگه و کوه گذشتیم تا به اول تنگه گذشتیم... صدای رعد و برق از دور می اومد....
داخل تنگه شدیم و تنی هم به آب زدیم... خیلی زود هوا دگرگون شد و بارون رحمت از نوع زخمت آورش باریدن گرفت... به موقع از تنگه بیرون اومدیم و سوار نیسان ها شدیم و مسیر برگشت رو زیر بارون پشت نیسان موش آب کشیده شدیم ولی چسبید حسابی....
خیس و خوشحال به هتل رفتیم و بعد از عوض کردن لباس ها برای به دندون کشیدن دنده و جگروز و چنجه و غیره به مهدی آباد رفتیم... عجب کبابی خوردیم اون شب...

صبح روز آخر سفر به سمت کرمانشاه حرکت کردیم...



ناهار رو که خورشت خلال بود در کاروانسرای زیبای شاه عباسی پای کوه بیستون نوش جان کردیم و رفتیم تا دیدنی های این کوه پر رمز و راز رو از نزدیک ببینیم. سهیل هم هر آنچه که لازم بود رو به همسفرها گفت از گرز هرکول گرفته تا فرهاد عاشق و مکر خسرو...



باید از زاگرس خداحافظی می کردیم. بعد از چهار روز زاگرس گردی لحظه خداحافظی با این مغرور سرکش رسیده بود...
دل کندیم از زاگرس و به امید دیدار مجدد به سمت دیار البرز حرکت کردیم.
اولین سفر سال 96 همراه شد با کلی بارون و هوای خوب... کلی خنده و حال خوب... کلی دل های یک رنگ و لحظه های خوب... به امید سالی پر از امید و سلامتی و سفرهای خوب...
سفر پایان ندارد چرا که هر لحظه از زندگی ما سفری هست بی انتها از درون به بیرون از بیرون به درون...
سال نو مبارک