سفرنامه تور ری گردی مورخ 95/9/27

سفرنامه تور ری گردی
مورخ 95/9/27
راهنما: وحید شعبانی





با یاد خالق شابدولعظیم
صبح روز شنبه مقارن با میلاد پر مهر حضرت محمد (ص) به وعده گاه البرز من میرویم تا رهسپار سرزمین کهن ری شویم . آقای کریمی هم آمده است و آماده رفتن هستیم ..
در راه که بسیار کوتاه است معارفه ای می کنیم و با یارانمان آشناتر می شویم .. به ری میرسیم . اولین منزلمان برج طغرل است . به امید دیدار آقای قنبری میرویم اما قنبری متولی برج از یادگاران دوران دفاع مقدس است و برای رهایی از ترکشهای جنگ به اصفهان رفته است .. برج را میبینیم و درباره اش صحبت می کنیم .



ساعتش را میبینیم و شیر خفته اش را .. عکسی به یادگار میگیریم و میرویم . راهمان را به طرف آرامگاه جهان پهلوان تختی که در گورستان معروف ابن بابویه آرمیده است کج می کنیم .. تختی با آنهمه مدال و مردانگی لبخندی نثارمان می کند ..
کتیبه ای روبرویمان خودنمایی می کند و در پایین پایش هم چشمه جوشانی قرار دارد که در سرمای زمستان آبش گرم و گواراست.. اینجا چشمه علی است . محوطه ای باستانی از روزگاران دور .. شاید ۱۰۰۰۰ سال پیش... بقایای دژ اشکانی هم از پایین چشمه دیده می شود .. در گذشته اینجا را چشمه سورین مینامیده اند... از تاریخ ری می گوییم و کلی کیفوریم ازین فضای دل انگیز .. چشمه علی را به قصد دیدار از دژ رشکان ترک می کنیم .



پله های چوبی را یک به یک طی می کنیم تا به بالاترین نقطه دژ میرسیم.. از ان بالا ری پیداست و در کنارش تهران.. ری آبیست و تهران خاکستری .. عکسی میگیریم و از سویی دیگر پایین می آییم..
رستوران مجلل واقع در میدان نماز شهر ری .



ناهار خوشمزه ای در کنار ماهیان رنگارنگ نوش جان میکنیم و خودمان را برای زیارت آماده می کنیم. برخی حاجاتشان را در دل نگه داشته اند تا با عبدالعظیم حسنی در میان بگذارند . وارد حرم می شویم . اینجا پر از انرزی مثبت است و حس خوبی دارد . چادرهای رنگی بر سر مسافرانمان مینشیند و کلی عکس یادگاری میگیریم.



موقع ترک حرم هستیم و تنی چند از مسافران بدون توجه به زمان تعیین شده به بازار رفته اند و ... اینجا امین آباد معروف است .. پایین برج نقاره خانه ایستاده ایم .



پله های زیادی دارد و چاره ای جز بالا رفتن نداریم .. برخی دوستان در کنار آقا شاهین گل آن پایین مینشینند و بالا نمی آیند . از کنار گنبد امیر اینانج هم عبور می کنیم و به بالا میرسیم.. برجی ۱۰۰۰ ساله و غریب بر بالای کوه های بی بی شهربانو .. محلی ها به آن کوه طبرک هم می گویند . سکوتی می کنیم و به وزش باد خنک زمستانی گوش میدهیم .. حالا موقع رفتن است .. بار و بندیل خاطراتمان را جمع می کنیم و می رویم .. غروبی دوباره و شهر کرج .. تا دوباره بدرود ..