در وقفنامه ای که در سال ۱۲۱۸ هجری قمری تهیه شده است، میرحسن خان، این باغ و املاک زیادی را وقف اولاد و امور خیریه نموده است. میرزاخانلرخان اعتصام الملک که در تاریخ ۱۲۹۴ هجری قمری از طبس بازدید کرده موضوع ساختن باغ به وسیله میرحسن خان را ذکر نموده است.
باغ گلشن در منطقه ای واقع شده است که در میان دو کویر نمک زار ایران قرار دارد، اما کیفیت معجزه آسای آب این منطقه، آبشارها و استخرهای طبیعی زیبایی را تشکیل داده اند که مادر طبیعت آن ها را با چمنزارهای زیبا تزیین نموده است. احساس واحه گونه این منطقه با وجود درختان قدیمی نخل، انار و مرکبات به همراه رایحه گل های رز و ختمی تکمیل می‌شود.
قسمت مورد توجه در این باغ، چشمه ها یا سطح پایین آن یعنی محلی است که ذخیره آب از ۳ فواره بیرون می جهد و به یک استخر نسبتا بزرگ می ریزد
این باغ دارای دو خیابان اصلی متقاطع بوده و در مرکز آن حوضی با و سه فواره قرار دارد که محوطه باغ را به چهار مربع بزرگ تقسیم میکند. که هر کدام از این مربع ها با گذرگاه های کوچکی به چهار کرت تقسیم شده، که در داخل آنها ۲۵۰۰ اصله مرکبات (درختان نارنج و …) و انار (۵۰۰ اصله) کاشته شده است. این باغ بر روی امتداد جریان آب چشمه های سرد و گرم که به جانب طبس می آید شکل گرفته، آب از انتهای مجموعه وارد باغ شده و پس از آبیاری کرتها و حرکت در جوی ها و فواره ها از زیر هشتی ساختمان سردر میگذرد و به شهر میرود. باغ گلشن طبس یکی از باغ های نادر ایرانی است که آب جاری دایمی در آن جریان دارد.
ساختمان سردر باغ گلشن از دیدگاه معماری، بنایی است نسبتا معمولی و این بنا یکی از بناهای مشخص شهر است. بنا دارای طبقه همکف و اول است و زیرزمین کوچکی نیز دارد. در طبقه اول ایوانی با ۲ ستون است که به طرف میدان باز می شود. ورودی باغ در زیر این ایوان و در محور بنا و باغ قرار دارد. در طبقه اول، تالار بزرگی وجود دارد که ۲ ایوانی که رو به میدان ورود و در محور باغ ساخته شده اند، به آن باز می شوند. منظره باغ و منظره شهر از این ایوان ها بسیار دیدنی زیباست. این عمارت ۲ طرفه که در سردر باغ قرار دارد، تنها ساختمان این باغ است.
این اثر در تاریخ ۲۰ دی ۱۳۵۵ با شماره ثبت ۱۳۱۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
