سفرنامه تور زنجان گردی مورخ 95/1/11

سفرنامه تور زنجان گردی
مورخ 95/1/11





وقتی همه چیز کاینات در سفر و پویایی است ما چرا ساکن بمانیم؟
نوروز،بوی خیس باران،هوای تازه...هنوز افق روشن نشده رهسپار زنجان میشویم با همسفرانی همدل،دشتها و کوهها را می پیماییم به شهر سلطانیه می رسیم ، گنبد نیلی سلطانیه از دور چشم را می نوازد و ما را با خود می برد به گذشته های دور،نشانی است از تن زخمی ولی ایستاده سرزمینمان ، نوای خوش "وطنم" را میشنویم :وطنم ای شکوه پابرجا! ...در دل التهاب دورانها...
کشور روزهای دشوار...زخمی سربلند بحرانها... و یادمان می آید قامت ایستاده نیاکانمان را پس از تاراج مغول...
اینجا هنر را مرور می کنیم ؛خط را،گچبری، آجرچینی معقلی،معرق،گره چینی و...را، طرحهایی که همه در اوجند و هر کدام داستانی و حکایتی برای گفتن و سخت است باور کنیم که اینهمه شکوه و جلال درکمتر از یک دهه پدید آمده!
به گنبد بدرودی می گوییم در حالیکه عروس زمستان هنوز دنباله دامن برفی اش را از آسمان سلطانیه نگرفته می رویم به سوی زنجان...



میرسیم به بنای بی همتای رخشویخانه قاجاری که نه در ایران دومینی دارد و نه در جهان سندی که مانندش باشد!



بنایی رایگان در دسترس بانوان زنجانی برای شستشو و پاکیزگی دور از گزند سرمای زمستان ،جایی برای دورهمی ها و احوالپرسی ها و خلوتهای زنانه با نوای گوشنواز جویهای باریک آب و رقص آفتاب از روزنه های سقف که زمان را یادآورشان می شده.



از رختشویخانه بیرون می آییم و از راسته مسگریهای زنجان می گذریم ، به سمت کاروانسرای سنگی می رویم با ناهار و موسیقی محلی در کاروانسرای عهد صفوی ....





میرویم موزه مردان نمکی،

v

همراه می شویم با زندگی در هزاره های پیش از میلاد ،دوران مس سنگی و تلاش آدمیزاد برای زنده ماندن و میبینیم مردانی در پوشش زمان هخامنشیان و ساسانیان که راه به معدنی از نمک برده بوده اند ؛راهی بی بازگشت و بی سرانجام...
مگر می شود زنجان رفت و طولانی ترین بازار سرپوشیده را ندید؟قیصریه را انتخاب می کنیم ،خرید و قدم زدن ،همسفران را به شوق می آورد، در شلوغی مردم گم می شویم و برای ساعتی همراه می شویم با صدای زیر و بم بازار ...
هنوز چقدر در این شهر، تاریخ و فرهنگ و هنر هست که ما ندیده ایم همچون تشنه ی که تنها با یک جرعه آب روانه اش می کنند آنقدر که فقط مزه آب راچشیده باشد بی هیچ سیر شدنی !همسفران با لبخندی به پهنای چهره های مهربانشان و خوشنود از روزیکه پر از تازگی بود و طراوت دل و جان با کوله باری از خاطره و یادگاری از بازار می آیند و سوار بر اتوبوس بر میگردیم به شهرمان ،میگوییم و می خندیم و چراغ یاد این روز را در گوشه ذهنمان روشن می گذاریم تا دیداری بعد !35